Ωΐδιο τριανταφυλλιάς

Ο μύκητας αυτός προσβάλλει τα φύλλα, τους βλαστούς, τους οφθαλμούς και τα άνθη της τριανταφυλλιάς. Προκαλεί παραμόρφωση των προσβεβλημένων οργάνων, καχεξία του φυλλώματος και εμποδίζει το άνοιγμα των τριαντάφυλλων.

Τα αρχικά συμπτώματα εντοπίζονται στην επάνω επιφάνεια του ελάσματος των τρυφερών φύλλων ως ελαφρά υπερυψωμένες περιοχές, που στη συνέχεια καλύπτονται από την χαρακτηριστική αλευρώδη εξάνθηση του παθογόνου.

Η εξάνθηση αυτή αποτελείται από μυκήλιο, κονιδιοφόρους και τα υαλώδη κονίδια του παθογόνου. Τα προσβεβλημένα από το παθογόνο φύλλα συστρέφονται, κατσαρώνουν και παραμορφώνονται ενώ μπορεί να προκληθεί και πρόωρη φυλλόπτωση. Τα ώριμα φύλλα συνήθως δεν προσβάλλονται από το παθογόνο.

Ο μύκητας διαχειμάζει στους οφθαλμούς ως μυκήλιο και στο φύλλωμα, τους βλαστούς και τα πεσμένα φύλλα ως μυκήλιο, κονίδια ή κλειστοθήκια (τέλεια μορφή). Την άνοιξη, όταν επικρατούν ζεστές και υγρές συνθήκες, διογκώνονται τα κλειστοθήκια και απελευθερώνουν τα ασκοσπόρια, που βρίσκονται οργανωμένα σε ασκούς (8 ανά ασκό) μέσα στο κλειστοθήκιο, και με τη βοήθεια του αέρα ή της βροχής προσβάλλουν υγιή φυτά τριανταφυλλιάς.

Επιπλέον, σε φυτά που ο μύκητας διαχειμάζει ως μυκήλιο στα λέπια των οφθαλμών οι νεαροί βλαστοί μολύνονται από το παθογόνο και καλύπτονται από την αλευρώδη εξάνθηση του παθογόνου, κατά την έκπτυξη των οφθαλμών την άνοιξη. Σημαντική θεωρείται και η συμβολή των κονιδίων στην μετάδοση της ασθένειας, τα οποία μεταφέρονται από τον άνεμο και προσβάλλουν τα τρυφερά φυτικά μέρη της τριανταφυλλιάς. Θα πρέπει να τονιστεί, τέλος, ότι η παρουσία νερού στις φυτικές επιφάνειας παρεμποδίζει την ανάπτυξη του ωιδίου.

Για την αντιμετώπιση του παθογόνου συνιστάται η αφαίρεση και η καταστροφή των προσβεβλημένων στελεχών και φύλλων στο τέλος της καλλιεργητικής περιόδου, αλλά και η καταστροφή των πεσμένων φύλλων στο έδαφος. Επιπλέον, θα πρέπει να αποφεύγεται η επικράτηση υψηλής σχετικής υγρασίας στο περιβάλλον κατά τη διάρκεια της νύκτας σε υπό κάλυψη καλλιέργειες. Μπορούν επιπλέον να πραγματοποιηθούν επεμβάσεις με θείο, σε θερμοκρασίες χαμηλότερες των 27οC, για να μην προκληθούν εγκαύματα στα φυτά. Τα τελευταία χρόνια γίνεται προσπάθεια εύρεσης και εφαρμογής βιολογικών παραγόντων στην αντιμετώπιση του παθογόνου, ενώ υπάρχουν διαθέσιμα στο εμπόριο αρκετά μυκητοκτόνα που εφαρμόζονται με ψεκασμό με την εμφάνιση της νεαρής βλάστησης.