Προτάσεις για στήσιμο σκηνής

Σε αντίθεση με τα οργανωμένα κάμπινγκ που (τις περισσότερες φορές) το έδαφος έχει ήδη επιλεγεί και διαμορφωθεί στο ελεύθερο προσαρμοζόμαστε στο φυσικό τοπίο, οπότε και για ασφάλεια μας (καθώς και του περιβάλλοντα χώρου) και για την καλύτερη αντιμετώπιση των φυσικών φαινομένων αλλά και για άνεση η επιλογή εδάφους είναι βασική. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για κάποια κάμπινγκ όπου μας δίνεται η δυνατότητα επιλογής.

1) Την θέση της σε σχέση με το υπόλοιπο τοπίο. Επιλέγουμε να στήσουμε σε υπερυψωμένα σημεία και όχι σε βαθουλώματα της περιοχής. Οι λόγοι είναι δύο βασικά. Ο πρώτος είναι ότι σε περίπτωση δυνατής βροχής τα νερά θα φεύγουν από το μέρος μας προς τα χαμηλότερα μέρη της τοποθεσίας (αν στήσαμε σε λάκκο θα το καταλάβουμε γρήγορα από τα νερά που θα αρχίσουν να μαζεύονται γύρω μας ). Ο δεύτερος είναι ότι σε βαθουλώματα η θερμοκρασία πέφτει περισσότερο το βράδυ αλλά και την μέρα χάνουμε τα ευεργετικά αεράκια που θα μας δροσίσουν, αν επιλέξουμε ψηλότερα σημεία θα έχουμε καλύτερο φυσικό κλιματισμό. Όταν λέμε εξερευνούμε την περιοχή για επιλογή δεν εννοούμε τα 20τμ που μας περιβάλλουν αλλά την ευρύτερη περιοχή (μην καταλήξουμε σε ένα σχετικά ψηλό σημείο του λάκκου).

2) Την σκίαση που προσφέρεται στα διάφορα σημεία. Ακόμα και αν έχουμε μαζί μας μια τεχνητή σκίαση καλό είναι να επιλέξουμε ένα σημείο με έντονη παρουσία δέντρων διότι η φυσική σκίαση είναι σαφώς καλύτερη και τα δέντρα πολλαπλασιάζουν και το αεράκι δίνοντας μια πιο δροσερή ατμόσφαιρα. Αν υπάρχει η αντίστοιχη βιοποικιλότητα και η επιλογή να στήσετε κάτω από όποιο δέντρο θέλετε τότε καλό είναι να αποφύγετε τα δέντρα που έχουν έντονες εκκρίσεις ουσιών (πχ πεύκα – ρετσίνι) διότι και η σκηνή θα λερωθεί αρκετά αλλά και δύσκολα θα απομακρύνεται τους λεκέδες. Καλό επίσης είναι να επιλέγετε πλατύφυλλα δέντρα διότι αυτά έχουν κυρίως την δυνατότητα να “πολλαπλασιάζουν” το αεράκι. Κατ’ εμέ ο τέλειος συνδυασμός είναι να στήσει κάποιος την σκηνή του κάτω από πλατάνι με λεύκες για παρέα και τύφλα να έχουν τα aircondition .

3) Το ίδιο το έδαφος και η μορφολογία του. Επιλέγουμε να στήσουμε σε επίπεδο μέρος, χωρίς πολλές εξέχουσες ρίζες και με ελάχιστες πέτρες. Καλό είναι να προτιμάμε μεσαίας μαλακότητας χώμα για να στήσουμε (αν υπάρχει η επιλογή) διότι στο πολύ σκληρό θα μας παιδέψουν τα πασαλάκια αλλά και στο πολύ μαλακό (ή άμμο) θα βγαίνουν εύκολα (φυσικά υπάρχουν και αντίστοιχα πασαλάκια για όλα τα είδη εδάφους αλλά τα στάνταρ μακρόστενα, ψιλά, μεταλλικά πασαλάκια είναι για σκληρό και μεσαίο έδαφος).

Ένα κοινό λάθος είναι ότι κοιτάμε που “πέφτει” ο ήλιος την ώρα που στήνουμε, το αποτέλεσμα είναι ότι στήνουμε με τέτοιο τρόπο ώστε ο ευχάριστος αλλά θερμός μας επισκέπτης να κάνει την επίσκεψή του τις χειρότερες ώρες. Αν δεν είμαστε ειδικοί ή γνώστες της περιοχής καλό είναι να έχουμε και μια μικρή πυξίδα μαζί μας. Το καλοκαίρι (που στήνουμε οι περισσότεροι τις σκηνές μας) ο ήλιος βγαίνει από ΒΑ (Ιούλιο) και Α – ΒΑ (Αύγουστο) και συνήθως μέχρι τις 7 – 7:30 έχει πιάσει καθαρά ανατολή. Καλό είναι λοιπόν το “δωμάτιο” της σκηνής μας να έχει βόρειο προσανατολισμό και η σκίαση να έρχεται από ΒΑ – ΝΔ (για να γλυτώσουμε τις χειρότερες ώρες κάψας).

Αφού λοιπόν έχουμε επιλέξει που θα στήσουμε καλό είναι να καθαρίσουμε το έδαφος από πέτρες και πεσμένα κλαδιά ώστε και να μην πληγώσουμε το πάτωμα της σκηνής αλλά και να έχουμε μια πιο άνετη διαμονή (δεν είναι ευχάριστο να πατάς κοτρόνια όταν μπαίνεις μέσα στη σκηνή).

Καλό είναι στο στήσιμο της σκηνής να έχουμε μαζί μας και κάποια βοηθήματα (πανιά) ώστε να αποφύγουμε φθορές και να κάνουμε την διαμονή μας πιο ευχάριστη.

Πρώτα απ’ όλα το υπόθεμα. Το πανί που μπαίνει κάτω από την σκηνή. Καλό είναι να έχουμε ένα υπόθεμα και για να προστατεύουμε το πάτωμα της σκηνής αλλά και για να δημιουργήσουμε έναν χώρο χωρίς πολλά χώματα που θα τον χρησιμοποιούμε ως αυλή. Δύο επιλογές:

1) Μουσαμάς με κρίκους. Ο μουσαμάς είναι από σκληρό υλικό και θα προστατέψει το πάτωμα της σκηνής σας αλλά έχει και ένα μειονέκτημα δεν αναπνέει και δεν αφήνει το νερό να το διαπερνάει και να πηγαίνει στο χώμα. Τα προβλήματα που δημιουργούνται με τον μουσαμά είναι δύο, πρώτον μια και δεν περνάει το νερό μετά από βροχή συγκρατεί όλη την υγρασία και πολλές φορές (και με λίγο κακό στήσιμο ή μορφολογία εδάφους) φέρνει τα νερά και πάνω ή μέσα στην σκηνή, και δεύτερον δεν αφήνει και τον ήλιο να περάσει ιδιαίτερα, οπότε σκοτώνει και κάθε χορταράκι κάτω από αυτόν (ιδιαίτερα από τις 10 μέρες στήσιμο και μετά). Καλό είναι τον μουσαμά να τον αποφεύγουμε σε μεγάλο εμβαδόν για να μας φτιάξει αυλή αλλά αν χρησιμοποιείται η χρήση του να περιορίζεται σε ένα μικρό κομμάτι περίπου στις διαστάσεις της σκηνής (για την προστασία του πατώματος).

2) Διάτρητο πανί ή αλλιώς το γνωστό μας ελαιόπανο. Συνήθως πράσινο δημιουργεί μια όμορφη αυλή, το νερό το διαπερνάει οπότε και δεν θα έχετε προβλήματα με υγρασία, νερά και μούχλα καθώς επίσης δεν σκοτώνετε και την χλωρίδα. Πιο ελαφρύ από τον μουσαμά κουβαλιέται πιο εύκολα και μπορούμε να έχουμε περισσότερα τμ για να φτιάξουμε μια αυλή. Φυσικά δεν παρέχει την προστασία που παρέχει ο μουσαμάς στο πάτωμα (πιο ψιλό υλικό) αλλά σε περίπτωση ανάγκης και αν συναντήσετε έντονα βραχώδες έδαφος μπορείτε να το διπλώσετε (στα 2-3-4 μέρη) και να αυξήσετε έτσι την παρεχόμενη προστασία.

Πρώτο πράγμα που κάνουμε αφού έχουμε διαλέξει και καθαρίσει την τοποθεσία που θα στήσουμε , είναι να βγάλουμε έξω το ελαιόπανο και να το απλώσουμε, έτσι έχουμε έναν καθαρό χώρο (από χώμα) για να ακουμπήσουμε τα πράγματά μας και να ανοίξουμε την σκηνή. Το καρφώνουμε με μικρά πασαλάκια στις άκρες αλλά και σε μερικά ακόμα σημεία ώστε να μην σκοντάφτουμε αλλά και για να μην μας το παίρνει ο αέρας. Μετά τοποθετούμε τον μουσαμά στο σημείο που θα στήσουμε την σκηνή (πάνω από το ελαιόπανο) και καρφώνουμε πασαλάκια στους κρίκους. Τέλος (αν δεν σηκώσουμε τέντα άμεσα) ανοίγουμε τον σάκο της σκηνής και αρχίζουμε να στήνουμε πάνω στον μουσαμά.

Χρήσιμο είναι επίσης να υπάρχει και μια τέντα είτε για λόγους σκίασης είτε για λόγους προστασίας (από ρετσίνι και άλλες κολλώδεις ουσίες καθώς και από φύλλα, πευκοβελόνες κτλ).

1) Τέντα εμπορίου. Υπάρχουν διάφορες “έτοιμες” τέντες σε διάφορες διαστάσεις και πανιά, άλλες με ορθοστάτες άλλες για “σήκωμα” με σχοινί . Μπορείτε να επιλέξετε μία για τις δικές σας ανάγκες αλλά υπάρχουν συνήθως δύο μειονεκτήματα σε αυτές του εμπορίου. Πρώτον είναι πολύ ακριβές για αυτό που προσφέρουν και δεύτερον είναι αρκετά μικρές σε διαστάσεις προσφέροντας μόνο μερική σκίαση (αναγκαστικά μια και τα πανιά αυτά δεν έχουν πολύ μεγάλες αντοχές στον αέρα, οπότε οι μεγάλες επιφάνειες είναι κάπως απαγορευτικές).

2) Μουσαμάς με κρίκους. Μπορεί να στερεωθεί είτε με ορθοστάτες (από τους οποίους πιάνει σχοινί με πασαλάκια στο έδαφος) είτε να σηκωθεί με σχοινιά. Τα προβλήματα αυτής της λύσης ξεκινάνε από το ότι είναι βαρύ πανί και συμπαγές (δεν επιτρέπει τον αέρα να περνάει). Το βάρος και η μεγάλη αντίσταση στον αέρα μας περιορίζουν πάλι σε μικρές διαστάσεις και κάνουν το “σήκωμα” μια σχετικά δύσκολη και χρονοβόρα εργασία . Επίσης λόγω του ότι δεν αναπνέει καλά σαν πανί φρόνιμο είναι να το σηκώσουμε αρκετά πιο ψηλά από την σκηνή και να δώσουμε καλή βάση στην κλίση που έχει ώστε να επιτρέπει και τον ζεστό αέρα να φεύγει αλλά και τα νερά σε περίπτωση βροχής (αν δεν έχει σωστή κλίση και αρχίζει να μαζεύει νερά μπορεί να “σκάσει” πάνω στην σκηνή σας με ένα αξιόλογο βάρος – από την ποσότητα νερού – οπότε μεγάλη προσοχή στην κλίση). Τα πλεονεκτήματα του είναι ότι είναι αδιάβροχο (σε πολύ μεγάλο βαθμό αν δεν έχει τρύπες) και ότι δεν αφήνει καθόλου ρετσίνια, κουτσουλιές και άλλες ουσίες να πέσουν πάνω στην σκηνή σας.

3) Αντιηλιακά πανιά τέντας. Μπορείτε να τα προμηθευτείτε πιο δύσκολα (συνήθως από τεντάδες) και κοστίζουν αρκετά. Τα ίδια μειονεκτήματα με τον μουσαμά αν και αναπνέουν συνήθως λίγο καλύτερα τα πανιά αυτά και είναι και ελαφρότερα. Σκίζονται όμως πιο εύκολα και καθαρίζονται πιο δύσκολα.

4) Καραβόπανο. Αρκετά ακριβό και πολύ βαρύ, μια παλιότερη … λύση. Όχι απόλυτα αδιάβροχο και πολύ δύσκολο να σηκωθεί, είναι ίσως πρόταση για πιο μόνιμες εγκαταστάσεις…

5) Το ελαιόπανο. Ελαφρύ, μπορούμε να το βρούμε εύκολα και ζυγίζει λίγο. Πλεονεκτήματα αρκετά, εύκολη συντήρηση, χαμηλό κόστος αντικατάστασης, ικανοποιητική σκίαση, αναπνέει … ελεύθερα, πολύ μικρή αντίσταση στον αέρα. Τα μειονεκτήματα έχουν να κάνουν με την αραιή υφή του, η βροχή περνάει εύκολα (μικρό πρόβλημα με μέτρια προς καλή αδιαβροχοποίηση 1500mm – 2000mm) καθώς επίσης και όλες οι ανεπιθύμητες ουσίες (κουτσουλιές, ρετσίνια κτλ).

6) Διάτρητο πανί σκίασης. Το συναντάμε σε διάφορα πάρκινγκ (χρησιμοποιείτε για σκίαση) και μοιάζει σαν το απλό ελαιόπανο (συνήθως πράσινο σε χρώμα και αυτό) αλλά έχει αρκετά πιο έντονη πλέξη (το ελαιόπανο είναι περίπου στο 60% κάλυψη από τον ήλιο ενώ το σκίασης γύρω στο 90%). Είναι κάποιος πιο δύσκολο να το βρούμε από το ελαιόπανο και κοστίζει περίπου τα ίδια με τον μουσαμά (ανά τμ). Τα πλεονεκτήματά του πολλά, αναπνέει, είναι εύκολο-συντήρητο, δίνει καλή σκίαση και δεν αφήνει να περνάνε εύκολα κουτσουλιές και ρετσίνια (πάλι υπάρχει περίπτωση μια και είναι διάτρητο αλλά με μικρές πιθανότητες), και πάνω απ’ όλα είναι ελαφρύ, σηκώνεται εύκολα με σχοινιά ακόμα και αν πρόκειται για μεγάλο εμβαδόν. Επειδή είναι διάτρητο έχει και μικρότερη αντίσταση στον αέρα οπότε δεν θα σας έρθει εύκολα στο κεφάλι. Μειονέκτημα ίσως ότι αφήνει μέρος της βροχής να περνάει και να πέφτει πάνω στην σκηνή, αλλά με μια μέτρια αδιαβροχοποίηση (1500mm) δεν θα έχετε κανένα πρόβλημα.

Όπως και για την περίπτωση του υποθέματος μην χρησιμοποιείτε νάιλον καλύμματα είτε για πάνω, (εκτός αν βρεθείτε προ εκπλήξεως σε μια βροχή και αυτή είναι η μόνη σας λύση – σκηνές με μικρή αδιαβροχοποίηση <1500mm), αλλά κυρίως για κάτω από την σκηνή (υγρασία που δεν φεύγει με τίποτα, νερά και μούχλα).

Πηγή: Wikipedia via