Στην επιβάρυνση της φύσης από την ανθρώπινη ανεύθυνη οικολογικά δραστηριότητα, και τις έντονες κλιματικές διακυμάνσεις των τελευταίων ετών, έρχεται να προστεθεί η αύξηση της αλλαγής οικοτόπων από διάφορα είδη, είτε φυτών, ζώων, μικροοργανισμών, μυκήτων, είτε εντόμων, που,  δεχούμενα πιέσεις στο δικό τους περιβάλλον ή βρίσκοντας ευκαιρία σε ένα άλλο περιβάλλον που παρουσιάζει προβληματικές συνθήκες στον μέχρι τώρα ισορροπημένο βιότοπο, εισβάλουν, εγκαθίστανται κι εξαπλώνονται. 

Το φαινόμενο αυτό δημιουργεί ανησυχίες για την διατήρηση των οικοτόπων, αφού, τα ξενικά είδη προσβάλλουν τα ιθαγενή, τα οποία κινδυνεύουν με περιορισμό του πληθυσμού τους, ή ακόμη και εξαφάνιση.

Έχουμε, λοιπόν, εκτός τον άνθρωπο και το κλίμα, ένα επιπλέον παράγοντα απειλής των ειδών του πλανήτη μας. Αξιοσημείωτο είναι δε, ότι πολλά ξενικά είδη εισέρχονται σκοπίμως, (για εμπορικούς λόγους), και όχι κατά λάθος, όπως τα κατοικίδια ζώα και τα φυτά κήπου. Φυσικά, αυτά δεν αποτελούν κίνδυνο μέχρι να διαδοθούν.

Ένα είδος μπορεί να ταξιδέψει και να βρεθεί σε μία άλλη περιοχή από τις φυσικές οδούς, όπως τα υδάτινα περιβάλλοντα, τον αέρα, κ.ά.. Με το ανθρώπινο χέρι, μέσα από το εντατικό εμπόριο και τις οι μετακινήσεις φορτίων σε όλο τον κόσμο, οι άλλοτε φυσικές μετακινήσεις των ειδών έχουν γίνει ανεξέλεγκτες.

Τα μετακινούμενα είδη δεν έχουν φυσικούς εχθρούς στο νέο περιβάλλον, και τα ιθαγενείς δεν τα αναγνωρίζουν ως εχθρούς, ούτε έχουν εξελίξει φυσικές ή οικολογικές άμυνες απέναντί τους.

Εκτός την ανισορροπία στα περιβαλλοντολογικά μας συστήματα, τα ξενικά είδη μπορούν να βλάψουν και την ανθρώπινη υγεία και διαβίωση. Ενδεικτικά παραδείγματα είναι το κουνούπι-τίγρης, ο ιός της γρίπης, ο HIV και δάγκειος πυρετός.

Ένα ακόμη πρόβλημα είναι το κόστος καταπολέμησής τους, που μπορεί να γίνει δυσβάσταχτο για τον πρωτογενή τομέα, αν και δεν υπάρχει ακόμη σαφής εικόνα του προβλήματος για τα περισσότερα κράτη, αλλά και η επακόλουθη ανάγκη χρήσης χημικών, (ισχυρών χημικών σε κάποιες περιπτώσεις), για την καταπολέμηση του φαινομένου, που επίσης δεν είναι σαφές πόσο θα υποβαθμίσει το έδαφος και το ευρύτερο οικοσύστημα.

Η συμμετοχή όλων στη προσπάθεια της αντιμετώπισης και του περιορισμού του φαινομένου είναι απαραίτητη. Αυτό μπορεί να γίνει με την παρατήρηση των βιοτόπων, κυρίως από τους αγρότες, τους εργαζόμενους στα δάση, τους αλιείς, και άλλες κοινωνικές ομάδες που έχουν άμεση επαφή με το φυσικό περιβάλλον, και τη συχνή παρακολούθηση των συστημάτων έγκαιρης προειδοποίησης και ενημέρωσης, όπως το ALARM το DAISIE και το NOBANIS.

Τέλος, περισσότερη ενημέρωση των πολιτών από τους αρμόδιους φορείς είναι απαραίτητη, αφού τα ξενικά και χωροκατακτητικά είδη τείνουν να γίνουν η δεύτερη αιτία απώλειας της βιοποικιλότητας παγκοσμίως.

Follow us

Related Posts: