Σχετικά με την επιβίωση στην ύπαιθρο & έναν ποιοτικότερο τρόπο ζωής
Ο Απρίλης, μέσα από τις μουσικές των Deep Purple.
Χειμώνας του 1969, Λονδίνο και κόντρα στο μουντό τοπίο του καιρού, οι Deep Purple, μπαίνουν στο στούντιο να ηχογραφήσουν το τρίτο τους άλμπουμ, το οποίο από άποψη καλλιτεχνικής έκφρασης, μόνο άνοιξη θυμίζει. Το συγκρότημα, μετά από μια μεγάλη περιοδεία για την προώθηση του δεύτερου άλμπουμ τους, The Book of Taliesyn, επιστρέφει στη βάση του, για να καταπιαστεί με κάτι καινούργιο για τα ως τότε δεδομένα τους. Μια νέα περίοδος θα σημάνει για τα μέλη της μπάντας, όπου η μουσική τους ωριμότητα θα φτάσει στο ζενίθ της. Μια περίοδος ωστόσο, που πέρασε μέσα από διαμάχες, ως προς το ακριβές είδος που θέλουν ν’ αντιπροσωπεύουν, με μετέπειτα συνέπεια την αποχώρηση του Rod Evans και Nick Simper , τον Ιούλιο του ίδιου έτους.
Deep Purple ή Deep Purple III, είναι το όνομα του δίσκου, το οποίο κυκλοφόρησε το Νοέμβρη του 1969 στο Ηνωμένο Βασίλειο και τον Ιούνιο στην Αμερική. 44:34 λεπτά αμείωτου μουσικού ενδιαφέροντος, 8 τραγούδια, που παραμένουν μέχρι και σήμερα πηγή έμπνευσης και σημείο αναφοράς για πολλούς μουσικούς του είδους. Το hard rock, βρίσκει τους ισχυρούς του υποστηρικτές στο πρόσωπο των Deep Purple (χωρίς αυτό να σημαίνει πως οι ίδιοι παραμένουν κλειστοί σε μουσικά στεγανά και δεν πειραματίζονται).
April, ένα κομμάτι που ξεχωρίζει ιδιαίτερα μέσα στο άλμπουμ, για πολλούς λόγους, κυρίως γιατί βρίσκεται καλυμμένο με ένα πέπλο μυστηρίου, καθώς δεν παίχτηκε ποτέ ζωντανά μπροστά σε κοινό. Ίσως μπορεί να λεχθεί πως είναι το πιο περίεργο έργο που δημιούργησε η μπάντα. Περίεργο και συνάμα περίπλοκο. Επίσης, το ιδιαίτερο αυτού του έργου, είναι ότι περιέχει το μεγαλύτερο σόλο του Ritchie Blackmore σε δίσκο, στη μέχρι τότε καριέρα του. Η διάρκεια του είναι 12 λεπτά, με το μεγαλύτερο μέρος του να είναι ορχηστρικό.
Θεματικά χωρίζεται σε τρία διακριτά μέρη, εκ των οποίων τα δυο πρώτα είναι το ορχηστρικό κομμάτι και το τρίτο ένα τραγούδι στο γνωστό ροκ ύφος τους. Από τα πρώτα κιόλας δεύτερα, μπορεί κανείς να διακρίνει την επιβλητικότητα της μουσικής. Μια επιβλητικότητα αντάξια των κλασικών έργων. Η πρώτη ενότητα αποτελείται από μια μακρά εισαγωγή υπό την καθοδήγηση του μουσικού οργάνου Organ και μιας ακουστικής κιθάρας που το επικουρεί, δίνοντας στο κομμάτι μια πιο μελαγχολική νότα. Ακολουθεί το σόλο του Blackmore, με την ηλεκτρική κιθάρα, όπου με το που τελειώνει, μπαίνουμε στο δεύτερο τμήμα του έργου, το οποίο αποτελεί ένα είδος μουσικής δωματίου, πολύ κοντά στα διδάγματα της κλασικής μουσικής. Στο δεύτερο αυτό μέρος συμμετέχουν και πνευστά όργανα. Τέλος, κάνει την εμφάνιση του το τρίτο θεματικό κομμάτι, υπό τη συνοδεία των στίχων του Jon Lord , το οποίο και περιγράφει παραστατικότατα την κλιματική διπολικότητα του μήνα Απρίλη.
Η ευστοχία των λέξεων που χρησιμοποιούνται, είναι αυτή που, αβίαστα σχεδόν, μπορεί να σε υποβάλει στο κλίμα της εποχής. Δημιουργείται έτσι ένα σκηνικό, όπου, ενώ ο ήλιος έχει κάνει την εμφάνισή του, οι μελαγχολικές εικόνες της προηγούμενης εποχής παραμένουν στη θέση τους. Συμβολικά μπορεί κανείς ν’ αναγνωρίσει την προσμονή μιας νέας περιόδου, μιας υπόσχεσης για αισιοδοξία, που επιβάλλεται να φέρει η άνοιξη και συγκεκριμένα ο Απρίλης. Η φύση γιορτάζει κι αυτό φαίνεται. Παρόλο που οι στίχοι υμνούν το υπάρχον γκρίζο τοπίο και μια εσωτερική απαισιοδοξία, κάνοντας παράλληλα όμως, μια επίκληση για αλλαγή, οι Deep Purple, φαίνεται να έχουν αφουγκραστεί το μυστικό της φύσης. Ένα μυστικό, που σύντομα θα αποκαλυφθεί και η γιορτή της ζωής θα αναλάβει δράση.
στίχοι:
April is a cruel time
Even though the sun may shine
And world looks in the shade as it slowly comes away
Still falls the April rain
And the valley’s filled with pain
And you can’t tell me quite why
As i look up to the grey sky
Where it should be blue
Grey sky where I should see you
Ask why, why it should be so
I’ll cry, say that I don’t know
Maybe once in a while I’ll forget and I’ll smile
But then the feeling comes again of an April without end
Of an April lonely as they come
In the dark of my mind I can see all too fine
But there is nothing to be done when I just can’t feel the sun
Κανένα σχόλιο