Είναι ένα βότανο που όλοι μας γνωρίζουμε και έχουμε γευτεί. Ήταν γνωστός στην Αρχαία Ελλάδα με τις ονομασίες άνηθον και άνησον. Μάλιστα οι αρχαίοι Έλληνες
το πρόσθεταν σε διάφορα κρασιά που είχαν την ονομασία ανηθίτης οίνος.
Σήμερα το φυτό χρησιμοποιείται στη μαγειρική σε σαλάτες, σούπες, διάφορες σάλτσες και αλλού. Το χαρακτηριστικό του άρωμα μοιάζει με αυτό του γλυκάνισου και οι σπόροι του χρησιμοποιούνται στον αρωματισμό διαφόρων φαγητών, ενώ μπορεί να διατηρηθεί και αποξηραμένος
Αποδίδει καλά σε εδάφη μέσης σύστασης ,πλούσια σε οργανική ουσία ,καλά στραγγιζόμενα . Η σπορά πρέπει να γίνεται σε ένα έδαφος καλά προετοιμασμένο και λεπτοχωματισμένo.
Ο άνηθος μας πολλαπλασιάζεται με τον σπόρο και η εποχή της σποράς του είναι από αρχές Μαρτίου μέχρι μέσα Απριλίου .Εάν καλλιεργείται για να πουληθεί νωπός πρέπει να σπέρνεται πυκνός!
Ανθίζει στα μέσα Ιουνίου. Η συγκομιδή του γίνεται με το θέρισμα των φυτών περίπου το πρώτο 15νθήμερο του Ιουλίου . Τα φυτά αφήνονται θερισμένα επιτόπου για 2-3 μέρες και μετά αλωνίζονται με θεριζοαλωνιστική μηχανή.
Να σημειωθεί ότι όταν καλλιεργείται για να πουληθεί νωπός, τότε τα φυτά κόβονται όταν το ύψος τους φτάσει τα 20 εκατοστά..
Τα βασικά συστατικά του αιθέριου ελαίου του άνηθου είναι το φελλανδρένιο ,η καρβόνη ,η μυριστικίνη και το λιμονένιο .
Τον χρησιμοποιούμε κατά κόρον στη μαγειρική αλλά και για την παραλαβή του αιθέριου ελαίου .Το αιθέριο έλαιο του έχει αντιδιαβητική δράση καθώς ρυθμίζει τα επίπεδα ινσουλίνης στο αίμα . Έχει επίσης ισχυρή αντιμικροβιακή δράση .Βοηθά στις στομαχικές διαταραχές ,στην αϋπνία και στην κολίτιδα .Καταπολεμά την δυσπεψία, ρυθμίζει την δυσμηνόρροια ,είναι σπασμολυτικός και ηρεμιστικός !!!
