Γράφει η Πολύδωρα Άννα-Ελένη
Το παρόν άρθρο διαπραγματεύεται το κατά πόσο μπορεί η τεχνολογία και ο φυσικός πλούτος να συμβαδίσουν ή και το αντίστροφο. Αυτό το ζήτημα είναι αρκετά πολύπλοκο και πολυδιάστατο, έχει ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων και δυστυχώς δε δύναται να δοθεί μια ξεκάθαρη και καθολική λύση.
Οι νέες τεχνολογίες εδώ και πολλά χρόνια, όπως είναι ευρέως διαδεδομένο, αλλά και αισθητό έχουν διεισδύσει για τα καλά στη ζωή μας. Οι εξελίξεις που σημειώνονται στον τομέα των τεχνολογιών είναι ραγδαίες και δεν περνούν απαρατήρητες. Πλέον δεν ελέγχει ή ορίζει ο άνθρωπος την τεχνολογία, αλλά αυτή αυτόν. Ο άνθρωπος εν ολίγοις την ακολουθεί και μετατρέπεται σε κοινωνός της. Χαρακτηριστικό παράδειγμα συνιστά η αδυναμία του ανθρώπου να ξεφύγει από τα τεχνολογικά αγαθά (κινητά, φορητοί υπολογιστές), ακόμα και όταν δηλώνει κουρασμένος από τη ρουτίνα της καθημερινότητας και επιλέγει να οργανώσει μια εκδρομή στη φύση δεν τα αποχωρίζεται. Αυτή η εξάρτηση από την τεχνολογία δεν επιτρέπει ως επί το πλείστον την πραγματική χαλάρωση από το φόρτος εργασίας και την ανάπτυξη ισχυρότερης επαφής του ατόμου με τη φύση. Το μέτρο αποτελεί πάντα την πιο καίρια λύση, όπως τόνιζαν και οι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι και στην προκείμενη περίπτωση, η υπέρμετρη χρήση της τεχνολογίας επηρεάζει τη ψυχοσύνθεση μας, αλλά και το ζωικό βασίλειο (ο κόσμος των μελισσών ή ο θαλάσσιος κόσμος).
Από την άλλη μεριά, με τη χρήση της τεχνολογίας (φωτογραφικές μηχανές) δίνεται η δυνατότητα στα διάφορα άτομα που επισκέπτονται τη φύση, να την αποθανατίζουν. Έπειτα, κοιτώντας τις φωτογραφίες που τράβηξαν έχουν τη δυνατότητα να μεταδώσουν τις εμπειρίες τους στις παρέες τους ή να έχουν κάτι να τους αναπτερώνει το ηθικό σε καταστάσεις έντονου άγχους. Επίσης, η χρήση της τεχνολογίας εξυπηρετεί τη δυνατότητα της ανάπτυξης μη οργανωμένου τουρισμού και της εξερεύνησης νέων φυσικών μονοπατιών και δραστηριοτήτων. Επιπλέον, μέσα από την ορθή και στοχευμένη χρήση της τεχνολογίας, δόθηκε η ευκαιρία να αναδειχτούν και να λάβουν ιδιαίτερα μεγάλη απήχηση διάφοροι υγιεινοί τρόποι ζωής, όπως η χορτοφαγία, ο βιγκανισμός και η παρότρυνση για σωματική άσκηση στη φύση.
Τέλος, η τεχνολογία αν χρησιμοποιηθεί με σωστό τρόπο μπορεί να αποτελέσει πρόσφορο έδαφος για την επιστροφή των ανθρώπων στη φύση, με τη δυνατότητα να αποφέρει και ορισμένα χρηματικά κέρδη. Τουναντίον, η υπέρμετρη και άλογη χρήση της εγκυμονεί πολλούς κα μεγάλους κινδύνους, όχι μόνο για τον άνθρωπο, αλλά και την πανίδα και μετέπειτα και την χλωρίδα, διότι όλα στη φύση είναι μια αλυσίδα. Οι άνθρωποι που ασχολούνται με τη μαγεία της φύσης δεν είναι τεχνοφοβικοί, όπως έχει ακουστεί κατά καιρούς, απλά διαθέτουν ένα μέτρο ανάμεσα στον τεχνικό κόσμο και στο ζωντανό.
Επιμέλεια: Πολύδωρα Άννα-Ελένη
