Πριν από 31 χρόνια η Καλιφορνέζα Marcie Mayer βρέθηκε για διακοπές δύο εβδομάδων στην Ελλάδα και τελικά δεν έφυγε ποτέ. Καθώς ταξίδευε στην Ελλάδα επισκέφθηκε και την Κέα. Οι ομορφιές του νησιού δεν ήταν ο μόνος λόγος που το μέρος αυτό την τράβηξε κοντά του. Η Mayer θέλησε να κατακτήσει τον θησαυρό της Κέας που δεν είναι άλλος από τα βελανίδια της.
Αποφάσισε λοιπόν να δώσει ξανά ζωή στην επεξεργασία και στο εμπόριο βελανιδιού, κάτι που συνέβαινε κάποτε στο νησί, αλλά είχε σταματήσει από το 1965. Μέσα από την πρωτοβουλία «Hamada Acorn Initiative», έπεισε τους κατοίκους να εμπιστευθούν ξανά το βελανίδι και καθώς οι παλαιότεροι άρχισαν να θυμούνται, οι νέοι δέχθηκαν να ακολουθήσουν.
Η Marcie Mayer μίλησε στη HuffPost Greece για το «μαγικό» της ταξίδι στην Ελλάδα, για το πώς ερωτεύθηκε τα βελανίδια, αλλά και γιατί αξίζει να δοκιμάσουμε τα προϊόντα που ετοιμάζει από το αλεύρι τους.
Γιατί επιλέξατε να μείνετε στην Κέα;
Μετά από πολλά χρόνια που έμενα στην Αθήνα και ταξίδευα στην Ελλάδα, εγκαταστάθηκα στην Κέα. Ήταν το ιδανικό μέρος για να περάσω το υπόλοιπο της ζωής μου, αφού αυτό το νησί έχει μία ισχυρή αγροτική κοινότητα και δεν έχει καταστραφεί από τον τουρισμό.
Πότε άρχισε η «ιστορία αγάπης» σας με τα βελανίδια; Για ποιο λόγο επιλέξετε να ασχοληθείτε με αυτά;
Ερωτεύτηκα τα βελανίδια όταν ήμουν 11 χρονών, στην τετάρτη Δημοτικού, στο μάθημα της κας Μόργκαν. Μας μιλούσε για τους ιθαγενείς Αμερικάνους και πώς συντήρησαν τον εαυτό τους καθ’ όλη τη διάρκεια της ιστορίας τρώγοντας βελανίδια, και αυτό κάπως «αντήχησε» μέσα στο μικρό μου κεφάλι. Είχα αρχίσει να πειραματίζομαι από τότε, αλλά μόνο όταν μετακόμισα στην Κέα ξεκίνησα να ασχολούμαι σοβαρά με την παραγωγή τροφών από βελανίδι σε εμπορικό επίπεδο.
Στραφήκατε στο Kickstarter για βοήθεια. Πώς λειτούργησε αυτό για σας;
Το Kickstarter ήταν φανταστικό. «Έτρεξα» το πρώτο μου μεγάλο project στην Ελλάδα μέσω Kickstarter και ήμουν τυχερή που είχα την ευκαιρία να χρησιμοποιήσω την πλατφόρμα πριν γίνει τόσο γνωστή όσο είναι σήμερα. Είναι πιο δύσκολο τώρα να οργανώσεις επιτυχημένες «crowd funding» καμπάνιες, με τόσες που βρίσκονται «εκεί έξω.»
Τι είναι ακριβώς το «Hamada Acorn Initiative»;
Ιδρύθηκε για να διδάξει στους ανθρώπους παγκοσμίως τις θρεπτικές αξίες που έχει το – άνευ γλουτένης – βελανίδι, αλλά και για να δώσει νέα ώθηση στο δίκτυο εξαγωγής από καπάκια βελανιδιών που υπήρχε στην Κέα, αλλά είχε σταματήσει από το 1965. Η Πρωτοβουλία αυτή τη στιγμή αγοράζει και εξάγει καπάκια βελανιδιών από αγρότες του νησιού και τα στέλνει στην Ευρώπη για επεξεργασία δέρματος και στην Ινδία για διακοσμητικές τέχνες.
Πώς αντέδρασε η κοινότητα της Κέας σε αυτή σας την πρωτοβουλία;
Η τοπική κοινότητα του νησιού ήταν εξαιρετικά υποστηρικτική. Οι μεγαλύτερης ηλικίας άνθρωποι θυμήθηκαν αμέσως τις μέρες που ως νέοι μαζεύονταν για να συλλέξουν βελανίδια και έτσι ενθάρρυναν τις οικογένειές τους να συμμετέχουν.
Θεωρείτε ότι η πρωτοβουλία σας έχει βοηθήσει την οικονομία του νησιού;
Αυτή τη στιγμή 42 αγροτικές οικογένειες μαζεύουν βελανίδια και αυτό έχει δώσει μια μικρή αύξηση στο εισόδημά τους. Το ασυνήθιστο και όμορφο δρύινο δάσος του νησιού έχει γίνει τώρα περισσότερο γνωστό και ελκύει πεζοπόρους και λάτρεις της φύσης από όλο τον κόσμο. Ο Δήμος Κέας πρόσθεσε μάλιστα και ένα φύλλο βελανιδιού στο λογότυπο του νησιού!
Ποια ήταν η αντίδραση της ελληνικής αγοράς στα προϊόντα από βελανίδι;
Δεν προλαβαίνω να ψήνω για να καλύψω όλη τη ζήτηση! Αυτή τη στιγμή έχω παρουσιάσει μπισκότα από βελανίδια και σύντομα θα προσθέσω κράκερ από βελανίδια και μία ενεργειακή μπάρα που θα είναι 100% χωρίς γλουτένη.
Τι μπορεί να φτιάξει κανείς με το αλεύρι από βελανίδια; Γιατί να το επιλέξει κάποιος;
Δεν έχει γλουτένη και είναι γεμάτο με αντιοξειδωτικά. Κάθε ειδικός στις τροφές που έχει αναλύσει το αλεύρι για μένα έχει μείνει έκπληκτος και θαυμάζει το πόσο θρεπτικά είναι τα βελανίδια. Επειδή το αλεύρι δεν έχει γλουτένη, «συμπεριφέρεται» πολύ διαφορετικά από τα άλλα αλεύρια και ξόδεψα κάποιο χρόνο για να δουλέψω με τις ξεχωριστές ιδιότητές του. Βασικά, μπορείς να φτιάξεις τα πάντα με αλεύρι από βελανίδια και πάντα προσπαθώ να βρω νέους τρόπους για να το χρησιμοποιήσω.
Θα φεύγατε ποτέ από την Ελλάδα;
Πότε. Αυτό είναι το σπίτι μου. Χρειάστηκαν 19 χρόνια για να γίνω Ελληνίδα υπήκοος και είμαι πάρα πολύ χαρούμενη που είμαι εδώ και αποτελώ μέρος του μέλλοντος αυτού του υπέροχου τόπου.
