Αν για τους περισσότερους κατοίκους του κλεινού άστεως η ιδέα της εγκατάστασης σε μία φάρμα ή ένα κτήμα μακριά από αυτό, αποτελεί μακρινό όνειρο ή συχνό παρεΐστικο αστείο, δεν ισχύει το ίδιο και για τους έξι φίλους – δημιουργούς του κτήματος Φούγκα, λίγο έξω από το χωριό Λουκάς στο νομό Ηλείας.
Η Καλλιόπη, ο Δημήτρης, η Ράνια, ο Λεωνίδας, ο Τάσος και ο Γιάννης έβαλαν στο συρτάρι τα πτυχία τους – νομικής, ψυχολογίας, ηλεκτρονικών υπολογιστών, γραφιστικής, διοίκησης επιχειρήσεων και μηχανολογίας- για να ασχοληθούν με την καλλιέργεια και εν συνεχεία την παραγωγή και την εμπορία βιολογικών εδώδιμων.
Όσο ζούσαν και δούλευαν στην Αθήνα και σχεδόν από τα μέσα της δεκαετίας του ’80, ξεκίνησαν να καταστρώνουν το σχέδιο της “φυγής” τους. Οι έρευνές τους είχαν σκοπό να εντοπίσουν μία έκταση καλλιεργήσιμη και αυτάρκη, όπου θα μπορούσαν να εγκατασταθούν. Ξεκινώντας από τη βόρεια Ελλάδα, βρήκαν τελικά τον ιδανικό για αυτούς τόπο στην Πελοπόννησο, στα ορεινά του νομού Ηλείας, στον οικισμό “Λουκάς”, 37 χλμ. βορειοανατολικά της πόλης του Πύργου, κοντά στο δρυοδάσος της Φολόης. Το κτήμα ονομάστηκε Φούγκα, όπως η λατινική λέξη “fuga” που σημαίνει “φυγή” ή κατά τον γνωστό μουσικό όρο, αρμονία και ισορροπία. Άκρως επιτυχής ονοματοδοσία, κρίνοντας από τις συνθήκες ζωής τους εκεί.
Η έκταση αγοράστηκε το 1992 και μέχρι το 1997 είχαν ολοκληρωθεί οι απαραίτητες εργασίες, που περιλάμβαναν κυρίως το χτίσιμο των σπιτιών τους και τη διάνοιξη κάποιων δρόμων, που θα εξυπηρετούσαν τις δουλειές του κτήματος. Οι γνώσεις τους σχετικά με την γεωργία και την κτηνοτροφία μηδενικές, καθότι παιδιά της πόλης όλοι τους, αλλά εξ αρχής είχαν μία ξεκάθαρη εικόνα για όσα ήθελαν να δημιουργήσουν. «Αποφασίσαμε πως ό,τι κάναμε στο κτήμα θα ήταν απολύτως φυσικό, από τις καλλιέργειες μέχρι τα παραγόμενα προϊόντα» αναφέρει η Ράνια. Μετά την εγκατάστασή τους το 1997 έπρεπε να βρουν τρόπους για να εξασφαλίζουν τα προς το ζην:
ξεκίνησαν φυτεύοντας 20 στρέμματα με αμπέλια και 600 ελιές ενώ τα αγόρια της παρέας παρακολούθησαν μαθήματα μελισσοκομίας στο παράρτημα της Γεωπονικής Σχολής.
Απαιτητική δουλειά η παραγωγή μελιού, κόπιασαν αρκετά για να εξοικειωθούν αλλά όπως αναφέρουν
«Η μελισσοκομία είναι έρωτας. Ακόμα κι αν δεν κερδίζεις πολλά, αν αρχίσεις να ασχολείσαι δεν μπορείς να σταματήσεις». Ήδη από το 1997, δηλαδή περί τα 6 χρόνια πριν ακόμα επικυρωθεί η σχετική οδηγία της ΕΟΚ και αρχίσει να καλύπτεται νομικά η βιολογική μελισσοκομία στην Ελλάδα, η παρέα παράγει βιολογικό μέλι. Αποτέλεσαν ένα από τα πρώτα μέλη του Ινστιτούτου BIO Hellas όχι γιατί τους επιβλήθηκε από κάποια νομοθεσία, καθώς τότε η διάδοση της βιολογικής γεωργίας ήταν περιορισμένη, αλλά βασισμένοι στη δική τους αγάπη για τη φύση και τη φιλοσοφία τους για τη ζωή.
Σήμερα το κτήμα παράγει και εμπορεύεται βιολογικό μέλι, καθώς και όλα τα σχετικά προϊόντα (κερήθρα, βασιλικό πολτό, γύρη) με την επωνυμία “Κτήμα Φούγκα”. Το παραγόμενο μέλι προμηθεύεται σε αρκετά βιολογικά καταστήματα και έχει αποκτήσει φανατικούς καταναλωτές. Η Ράνια επισημαίνει πως «πολλοί δεν γνωρίζουν τι ακριβώς εννοούμε όταν λέμε “βιολογικό μέλι” και είναι φυσικό να υπάρχει σχετική καχυποψία». Οι έξι φίλοι επιλέγουν ειδικές κυψέλες, που προσομοιάζουν στο πραγματικό περιβάλλον των φυσικών, και τροφοδοτούν τις μέλισσές τους αποκλειστικά με το μέλι που οι ίδιες παράγουν. Μόνο στην περίπτωση που το μελίσσι βρεθεί μπροστά σε κίνδυνο θα το τροφοδοτήσουν εξωτερικά. Ακόμα και τότε όμως, οι τροφές θα είναι σύμφωνες με τις επιταγές της βιολογικής μελισσοκομίας και σε ποσότητα τέτοια, ώστε να εξασφαλίζεται ένα προϊόν πρώτης ποιότητας για τον καταναλωτή.
Τις μεθόδους και τις μέριμνές τους για το μέλι τις εκθέτουν αναλυτικά σε σχετική κατηγορία στην ιστοσελίδα τους. Ιδιαίτερα προσεκτικοί παραμένουν και στα στάδια επεξεργασίας του μελιού, το οποίο είναι ελαφρά φιλτραρισμένο και δεν έχει υποστεί καμία θερμική παρέμβαση. Μέσα στον επόμενο χρόνο φιλοδοξούν να παρέχουν στην αγορά και ομώνυμο λάδι ενώ το κτήμα σημειώνει σχεδόν πλήρη αυτάρκεια σε τρόφιμα, εξασφαλίζοντας δικό τους τυρί, ζυμαρικά και αυγά.
Καθοριστικό ρόλο στην αρχική επιλογή της έκτασης έπαιξε η αυτάρκειά της σε νερό. Η πηγή που βρίσκεται δίπλα στο κτήμα καλύπτει επαρκώς τις ανάγκες των γεωργικών εργασιών. Με τη χρήση ενός υδραυλικού κριού, μηχανισμός που λειτουργεί μόνο με την κίνηση των νερών του ποταμού, εξασφαλίζονται με άκρως φυσικό τρόπο οι απαιτούμενες ποσότητες. Ομοίως και η ρευματοδότηση του κτήματος γίνεται αποκλειστικά με ηλιακές κυψέλες. Κατά το πρώτο διάστημα της εγκατάστασής τους χρησιμοποιούσαν λάμπες πετρελαίου και θερμοσίφωνες που λειτουργούσαν με ξύλα ενώ σήμερα, πέρα από τα ηλιακά συστήματα, το κλίμα της περιοχής τους επιτρέπει να αξιοποιούν και μία μικρή ανεμογεννήτρια. «Αφού δεν μπορούμε να δεθούμε σε δέντρα στον Αμαζόνιο για να σώσουμε το περιβάλλον ας βοηθήσουμε ο καθένας στο βαθμό που μπορούμε» αναφέρει αστειευόμενος ο Γιάννης.
Το κτήμα Φούγκα είναι ανοικτό σε επισκέπτες κατόπιν συνεννόησης, καθώς οι αγροτικές εργασίες είναι συχνά εντατικές. Το εντυπωσιακό στοιχείο του εν λόγω κτήματος είναι πως δεν αποτελεί απλά έναν τόπο παραγωγής βιολογικών προϊόντων. Όπως περιγράφουν και οι έξι φίλοι, πρόκειται για έναν εναλλακτικό τρόπο ζωής και σκέψης που οδήγησε φυσικά στην παραγωγή των εν λόγω προϊόντων.
Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το κτήμα, τα προϊόντα τους και το δίκτυο καταστημάτων που προμηθεύουν θα βρείτε στην πληρέστατη σελίδα τους, στη διεύθυνση ktimafuga.gr.
Πηγή: bostanistas
