Το φυσικό καουτσούκ έχει πάρα πολλές χρήσεις στην βιομηχανία, όπως είναι η παραγωγή ιατρικών προϊόντων και η παραγωγή ελαστικών για αεροπλάνα και φορτηγά αυτοκίνητα, επειδή δεν μπορεί να υποκατασταθεί από το τεχνητό καουτσούκ στην παραγωγή αυτών των ελαστικών. Το καουτσούκ όμως που παράγεται παραδοσιακά, προέρχεται από το φυτό Hevea brasiliensi
Επίσης λόγω του ότι, ένα μεγάλο μέρος από τις φυτείες του φυτού της Hevea brasiliensis τα τελευταία χρόνια έχουν καταστραφεί στην Νότια Αμερική (που μαζί με την Νοτιο- Ανατολική Ασία αποτελούν τις περιοχές που καλλιεργείται ) από τον μύκητα (Mycrocyclus ulei), υπάρχει μεγάλο πρόβλημα στην ικανοποίηση της παγκόσμιας ζήτησης σε καουτσούκ, ιδίως λόγω της οικονομικής ανόδου χωρών όπως η Κίνα και οι Ινδίες και των αυξημένων αναγκών που έχουν σε φυσικό καουτσούκ.
Το πρόγραμμα EU-PEARLS συντονίζεται από το Πανεπιστήμιο Wagenningen (Ολλανδία) και έχει σκοπό την ανάπτυξη νέων καλλιεργειών για την παραγωγή καουτσούκ στην Ευρώπη. Τα δύο φυτά που έχουν επιλεγεί σαν πιο κατάλληλα είναι το γκουαγιούλ (Parthenium argentatum) και το ρωσικό ραδίκι (Taraxacum koksaghyz).
Σύμφωνα με πειραματικούς αγρούς που εγκαταστάθηκαν στο Μονπελιέ της Γαλλίας το γκουαγιούλ προσαρμόζεται πολύ καλά στις κλιματολογικές συνθήκες της μεσογείου και επομένως μπορεί να αναπτυχθεί στην Ελλάδα και να αποτελέσει μία νέα εναλλακτική καλλιέργεια και μάλιστα να αξιοποιήσει υποβαθμισμένα εδάφη.
Ένα από τα λίγα φυτά που μπορούν να υποκαταστήσουν το φυτό Hevea brasiliensis στην παραγωγή του φυσικού καουτσούκ είναι το γκουαγιούλ (Parthenium argentatum Gray).
Το φυτό αυτό ευρίσκεται σποραδικά στο Βόρειο Μεξικό αλλά και στο Τέξας των ΗΠΑ, δηλαδή ευρίσκεται σε περιοχές του κεντρικού βόρειου αμερικανικού αντίκλινου.
Άλλα είδη του γένους Parthenium όπως είναι το Parthenium incanum, το Parthenium stramonium,το Parthenium tomentosum, μπορεί να φθάσουν το ύψος των 3-4m, αλλά τα είδη αυτά περιέχουν μικρές ποσότητες καουτσούκ. Αυτά τα είδη χρησιμοποιούνται σήμερα σε διασταυρώσεις με το Parthenium argentatum για την δημιουργία ποικιλιών με ενδιαφέρον όσον αφορά την περιεκτικότητα τους σε καουτσούκ.
Η οικονομική σημασία του γκουαγιούλ προέρχεται από το γεγονός ότι περιέχει καουτσούκ στα κύτταρα του σε ένα ποσοστό που φθάνει το 10% της ξηράς ουσίας του στην περίπτωση του αυτοφυούς γκουαγιούλ, ενώ το ποσοστό αυτό είναι μεγαλύτερο στις ποικιλίες που έχουν προέλθει από γενετική επιλογή.
Σε αντίθεση με το φυτό της Hevea και πολλών άλλων φυτών που παράγουν καουτσούκ, το καουτσούκ του γκουαγιούλ παράγεται σε μεμονωμένα κύτταρα και όχι από καουτσοκοφόρα κύτταρα που δημιουργούνται από την συνένωση των τοιχωμάτων μερικών γειτονικών κυττάρων.
Το νέο ενδιαφέρον για αυτό το φυτό προήλθε από οικονομικούς, πολιτικούς, κοινωνικούς και επιστημονικούς λόγους και οι οποίοι σχηματικά είναι οι εξής:
- Η παραγωγική του δυνατότητα ανά στρέμμα σε σχέση με την παραγωγή του φυτού Hevea είναι ισοδύναμη, αλλά δεν αναπτύχθηκε πολύ η παραγωγή του λόγω του μικρού αριθμού των ερευνητικών εργασιών που έγιναν για αυτό το φυτό.
- Το γκουαγιούλ μπορεί να μηχανοποιηθεί όσον αφορά την συγκομιδή του πλήρως.
- Η σχετική έλλειψη του φυσικού καουτσούκ από τις αρχές του 2000 σε παγκόσμιο επίπεδο.
- Η επιθυμία πολλών κρατών να αναπτύξουν μία εθνική παραγωγή καουτσούκ ώστε να μειωθούν οι εισαγωγές για αυτό το προϊόν.
- Η αξιοποίηση πολλών άγονων περιοχών.
Μία αμερικανική εταιρεία ή Yulex corporation παρασκευάζει προϊόντα καουτσούκ με το καουτσούκ του γκουαγιούλ.
ΤΟ ΚΑΟΥΤΣΟΥΚ
Το trans-1,4-polyisoprene, το οποίο είναι γνωστό σαν «γουταπέρκα» προέρχεται από δένδρα που ευρίσκονται στην Νότιο Αμερική και την Ινδονησία. Η γουταπέρκα δίνει ένα καουτσούκ που δεν είναι τόσο καθαρό όπως είναι το cis ισομερές.
Μπορεί επίσης να παραχθεί φυσικό καουτσούκ από το φυτό Parthenium argentatum, που λέγεται και γκουαγιούλ. Το φυτό αυτό φύεται σε εύκρατες θερμές και ξηρές περιοχές των Νοτιο Δυτικών ΗΠΑ.
Το γκουαγιούλ περιέχει σε φυσική κατάσταση το καουτσούκ στους βλαστούς και τις ρίζες του. Η εξαγωγή του καουτσούκ γίνεται αφού γίνει αποκοπή ολόκληρου του φυτού χαμηλά στο έδαφος. Το καουτσούκ του γκουαγιούλ ποιοτικά στην πράξη έχει τις ίδιες ιδιότητες με το εκείνο του καουτσουκόδεντρου αλλά έχει μικρότερη αντοχή στην έλξη.
Μεταξύ των τύπων του φυσικού καουτσούκ που παράγονται σήμερα είναι οι εξής κατηγορίες:
- Το καπνιστό σε φύλλα με νευρώσεις καουτσούκ
- Το τεχνικό καουτσούκ
- Το κρεπ
- Το latex
- Το οξειδωμένο καουτσούκ
- Το θερμοπλαστικό καουτσούκ
Η ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΓΚΟΥΑΓΙΟΥΛ
Σε άγρια κατάσταση, η ανάπτυξη του είναι βραδεία ανάλογα με τις κλιματολογικές συνθήκες που επικρατούν στις περιοχές που αναπτύσσεται. Συνήθως ευρίσκεται σε περιοχές που έχουν υψόμετρο 600- 2000m, και οι οποίες δέχονται βροχοπτώσεις 200-400mm βροχής και σχετικά έχουν υψηλές θερμοκρασίες. Μπορεί να αναπτυχθεί και να δώσει καλύτερα αποτελέσματα ι σε περιοχές με 700-1000 mm βροχής.
ΒΟΤΑΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΦΥΤΟΥ
Μορφολογικοί χαρακτήρες του φυτού : Το γκουαγιούλ (Parhenium argentatum) ανήκει στην οικογένεια των Asteracees, είναι θαμνώδες φυτό. Το ύψος αυτού του θάμνου φθάνει τα 60-80cm όταν ευρίσκεται σε πλήρη ανάπτυξη, η δε ανάπτυξη του ριζικού του συστήματος είναι πολύ σημαντική. Φθάνει σε βάθος τα 6 μέτρα και σε έκταση τα 3 μέτρα.
Η παραγωγή των ανθέων και των σπόρων του συνεχίζεται σε ολόκληρη την διάρκεια της βλαστήσεως του από τον Μάιο μέχρι τον Οκτώβριο, επειδή είναι πολύ παραγωγικό φυτό. Η άνθηση του αρχίζει από τον 3-4 μήνα μετά το φύτρωμα των σπόρων του.
Το φυτό αυτό έχει την ιδιαιτερότητα να έχει καουτσούκ αναμεμιγμένο με ρητίνες στα περισσότερα των κυττάρων του. Τα 2/3 του καουτσούκ ευρίσκεται στα εναέρια μέρη και το 1/3 παραμένει στις ρίζες.
Η ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ
Α) Η επιλογή της τοποθεσίας εγκατάστασης της φυτείας
Κλιματικοί παράγοντες : Το γκουαγιούλ αναπτύσσεται σε ξηρές περιοχές και μπορεί να ανεχθεί θερμοκρασίες γύρω από -15ο έως – 17ο C χωρίς να υποστεί ζημιές αλλά και υψηλές μέχρι +49ο C.
Το έδαφος : Στην φύση συνήθως ευρίσκεται σε εδάφη πετρώδη και ασβεστώδη που έχουν μικρές κλίσεις, ή στην βάση των λόφων. Αναπτύσσεται κυρίως σε αμμοπηλώδη εδάφη. Δεν αντέχει όμως πολύ στην αυξημένη αλατότητα του εδάφους
Το γκουαγιούλ έχει ανάγκη από ελαφρά στραγγιζόμενα εδάφη. Τα πολύ αργιλώδη εδάφη δεν είναι κατάλληλα για την καλλιέργεια του. Στο φυσικό του περιβάλλον ευρίσκεται σε εδάφη που παρουσιάζουν ρΗ μεγαλύτερο του 7. Στις συστηματικές όμως φυτείες καλλιεργείται και σε χαμηλότερο ρΗ χωρίς προβλήματα. Η καλλιέργεια του σε όξινα εδάφη είναι ένα από τα προβλήματα της καλλιέργειας του που διερευνάται από τους ερευνητές. Τα αλατούχα εδάφη δεν είναι κατάλληλα για την καλλιέργεια του.
Στην περίπτωση που η συγκομιδή του θα γίνεται με μηχανικά μέσα δεν πρέπει να καλλιεργείται σε εδάφη που παρουσιάζουν μεγάλες κλίσεις.
Οι ανάγκες του γκουαγιούλ σε νερό- Το νερό αρδεύσεως : Το γκουαγιούλ αν και φύεται σε περιοχές που είναι πολύ ξηρές (250mm/ έτος) το καλύτερο είναι να καλλιεργείται σε περιοχές με ύψος βροχοπτώσεων 450-550mm/έτος εφόσον προσανατολιζόμαστε για μία καλλιέργεια που διαρκεί 4 έτη. Ο βιολογικός κύκλος αυτού του φυτού μπορεί να μειωθεί στα 3 έτη ή ακόμη και στα δύο έτη ή και στο έτος εάν υπάρχει η δυνατότητα αρδεύσεως δίνοντας μία ποσότητα ύδατος που ισοδυναμεί με βροχοπτώσεις 750-1000mm/ έτος που πρέπει να δίνεται έτσι ώστε να είναι σαν να εναλλάσσονται ξηρές και υγρές περίοδοι ώστε να ευνοηθεί η παραγωγή του καουτσούκ.
Για να αναπτυχθεί κανονικά το γκουαγιούλ πρέπει να μη του λείψει το νερό τουλάχιστον μερικές εβδομάδες μετά το φύτρωμα. Ο φωτοπεριοδισμός των χωρών προελεύσεως του δείχνει ότι το φυτό αυτό έχει μία οικολογία του τύπου των χωρών της Μεσογείου.
B. Η φύτευση
Η συλλογή των σπόρων : Η συλλογή των σπόρων του γκουαγιούλ γίνεται με δύο τρόπους. Με τα χέρια ή με μηχανικά μέσα. Στην περίπτωση των μηχανικών μέσων χρησιμοποιείται ένα μηχάνημα που φέρεται στον ώμο του χειριστή ή είναι τοποθετημένο επάνω σε ένα τρακτέρ και το οποίο απορροφά τους σπόρους. Στην συνέχεια πρέπει να καθαρίζονται οι σπόροι επειδή τα βράκτια των ανθέων που περιβάλουν τους σπόρους περιέχουν, για μία ορισμένη διάρκεια μετά την συγκομιδή τους, μερικές ουσίες που εμποδίζουν το φύτρωμα των σπόρων .
Το καθάρισμα των σπόρων γίνεται ως εξής: Οι σπόροι περνούν διαδοχικά από ένα μύλο που έχει ένα κύλινδρο από καουτσούκ ώστε με την τριβή και στην συνέχεια με ένα ρεύμα αέρα αποχωρίζονται τα βράκτια από τους
σπόρους. Στην συνέχεια γίνεται σε ένα διαλογέα η διαλογή των κενών σπόρων από τους πλήρης.
Η συντήρηση των σπόρων πρέπει να γίνεται, εφόσον μειωθεί το ποσοστό της υγρασίας που περιέχουν μετά την αποξήρανση τους, σε μέρος ξηρό και καλά αεριζόμενο, στο 7-8%.
Το φύτρωμα των σπόρων : Σε φυσικές συνθήκες το φύτρωμα των σπόρων γίνεται πολύ δύσκολα επειδή αφενός μεν το έμβρυο του σπόρου ευρίσκεται σε λήθαργο αφετέρου η ύπαρξη των βρακτίων των ανθέων με τις ουσίες που περιέχουν εμποδίζουν το φύτρωμα τους. Επίσης ένα άλλο εμπόδιο για το φύτρωμα των σπόρων είναι η ύπαρξη του περικαρπίου των σπόρων που είναι πολύ ανθεκτικό και αδιαπέραστο από το νερό.
Για να πετύχουμε ένα ικανοποιητικό ποσοστό φυτρώματος των σπόρων, η πρώτη εργασία που πρέπει να κάνουμε είναι το καλό καθάρισμα των σπόρων. Στην συνέχεια οι σπόροι βυθίζονται για δύο ώρες σε νερό που περιέχει υποχλωριούχο νάτριο σε ποσοστό 0,25% όταν οι σπόροι έχουν ηλικία άνω του έτους ή 1% όταν η ηλικία των σπόρων είναι μικρότερη του έτους.
Για να πετύχουμε ακόμη καλύτερο ποσοστό φυτρώματος, καλό είναι στα ανωτέρω διαλύματα να προσθέσουμε 200ppm γιββερελλίνης.
Οι σπόροι που θα προέλθουν από αυτή την κατεργασία, φυτεύονται σε σπορεία φυτρώματος σπόρων και τρεις εβδομάδες αργότερα τα νεαρά φυτάρια μεταφυτεύονται σε γλάστρες.
Πέραν από αυτή την τεχνική μπορούμε να σπείρουμε 2-4 σπόρους σε γλάστρες και από τα φυτάρια που θα προκύψουν να διατηρήσουμε ένα σε κάθε γλάστρα.
Τα οργανωμένα φυτώρια μπορούν να επεξεργασθούν ένα μεγάλο αριθμό σπόρων και φυταρίων.
Συνήθως η φύτευση γίνεται σε τελάρα και στην συνέχεια γίνεται η μεταφύτευση των φυταρίων σε δίσκους από κυψελίδες που περιέχουν γλαστράκια περιεκτικότητας 50 κυβικών εκατοστών. Μπορεί να γίνει η φύτευση και απευθείας στις κυψελίδες με κάποια φυτευτική μηχανή. Στην αρχή γίνεται η πλήρωση των κυψελίδων με ένα μίγμα (1:1) φυτοχώματος και άμμου, στην συνέχεια τοποθετείται ο σπόρος στις κυψελίδες, και τέλος γίνεται μία ελαφρά κάλυψη τους με βερμικουλίτη. Γίνεται άρδευση και με μία σανίδα εφαρμόζεται πίεση στην επιφάνεια των κυψελίδων.
Οι δίσκοι αυτοί με τις κυψελίδες τοποθετούνται στην συνέχεια σε θερμοκήπιο έως την στιγμή που θα γίνει η μεταφύτευση στον αγρό όταν τα φυτά αποκτήσουν τα πρώτα 7-8 κανονικά φύλλα.
Το έδαφος καλλιεργείται προηγουμένως με δύο οργώματα σταυρωτά και στην συνέχεια ακολουθεί φρεζάρισμα ώστε να γίνει καλός ψιλοχωματισμός του εδάφους,
Η μεταφύτευση γίνεται με κατάλληλη φυτευτική μηχανή σε γραμμές που απέχουν 60 εκατοστά και 30 εκατοστά επί της γραμμής φυτό από φυτό, δηλαδή φυτεύονται 5500 φυτά το στρέμμα.
Η λίπανση :Γίνεται ένας εμπλουτισμός του εδάφους με οργανικές ουσίες όπως η καλά χωνεμένη κοπριά (αιγοπροβάτων, βοοειδών, κλπ) και μία λίπανση με ένα λίπασμα του τύπου (11-15-15) σε ποσότητα 20-30 κιλών το στρέμμα.
Η άρδευση :Το φυτό αυτό αντέχει στην ξηρασία, αλλά σε περίπτωση που γίνεται ελαφρά άρδευση εφόσον υπάρχει παρατεταμένη ξηρασία, αυξάνουν οι αποδόσεις του αλλά και μειώνεται ο χρόνος που μπορεί να συγκομισθεί.
Καταπολέμηση των ζιζανίων :
Στα πρώτα στάδια κυρίως πρέπει να γίνεται καταπολέμηση των ζιζανίων με μηχανικά μέσα ή με ζιζανιοκτόνα.
Η ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ
Η οικονομική ωριμότητα μίας καλλιέργειας μπορεί να καθοριστεί σαν εκείνη κατά την οποία έχουμε το μεγαλύτερο οικονομικό όφελος από την εκμετάλλευση αυτή. Αυτό εξαρτάται όχι μόνο από το μέγεθος των φυτών αλλά και από την περιεκτικότητα των φυτών σε καουτσούκ, την ηλικία των φυτών, τις δυσχέρειες εξαγωγής του καουτσούκ, αλλά και από την τιμή πωλήσεως του καουτσούκ.
Εάν δεν συγκομιστεί το γκουαγιούλ συνεχίζει να αποθηκεύει καουτσούκ αλλά όμως σε βραδύτερο ρυθμό, ειδικά αν η ηλικία των φυτών είναι μεγαλύτερη των 5 ετών.
Η οικονομική ωριμότητα του φυτού εξαρτάται επίσης από την μέθοδο συγκομιδής:
- Αν γίνεται ξερίζωμα ολόκληρου του φυτού, επιτυγχάνεται μεγαλύτερη ποσότητα καουτσούκ, ανά συγκομιδή, αλλά το κόστος αντικατάστασης των φυτών, είναι πιο υψηλό και η περίοδος χωρίς συγκομιδή αρκετά μεγάλη.
- Εάν γίνεται αποκοπή μόνο των εναέριων μερών του φυτού, η αναβλάστηση των φυτών είναι πιο ταχεία αλλά δεν συγκομίζεται η ποσότητα του καουτσούκ που είναι αποθηκευμένη στις ρίζες
Η μέθοδος αυτή θεωρείται καλύτερη επειδή επιτρέπει μία δεύτερη και στην συνέχεια μία τρίτη συγκομιδή σε διάστημα δύο ετών, ενώ μειώνεται το κόστος εγκατάστασης των φυτών αλλά και τα διαστήματα που δεν είναι σε παραγωγή τα φυτά.
Η καλύτερη περίοδος της συγκομιδής του φυτού είναι στο τέλος της ξηράς περιόδου, και λίγο πριν από τις βροχές του φθινοπώρου όταν θα αναβλαστήσουν τα φυτά και θα μειωθεί η περιεκτικότητα του φυτού σε καουτσούκ.
Οι αποδόσεις που επιτεύχθηκαν κατά την διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου αποτελούν την βάση για τις σημερινές εργασίες που γίνονται στο γκουαγιούλ. Θεωρούνται σαν χαμηλή παραγωγή καουτσούκ τα 60 -70 κιλά/ έτος/ στρέμμα ενώ σήμερα η παραγωγή των 100 κιλών/ έτος/ στρέμμα είναι μία παραγωγή που θεωρείται κανονική ενώ τα 150 κιλά/στρέμμα είναι υψηλή παραγωγή.
Πολλές επιστημονικές ομάδες εκτελούν πολυάριθμες εργασίας γενετικής βελτίωσης του φυτού όσον αφορά την περιεκτικότητα του σε καουτσούκ ώστε να γίνει μία πολύ ανταγωνιστική καλλιέργεια, μαζί βέβαια με την αξιοποίηση όλων των συστατικών του.
Η ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΓΚΟΥΑΓΙΟΥΛ
Α) Το καουτσούκ
Το καουτσούκ περιέχεται σε μεμονωμένα κύτταρα στα οποία ευρίσκεται κυρίως στο παρέγχυμα του φλοιού και στις ακτίνες της εντεριώνης. Στα φύλλα δεν υπάρχει καουτσούκ. Το καουτσούκ που παράγεται από το φυτό αποθηκεύεται και παραμένει στις θέσεις αποθήκευσης. Παλαιότερα υπήρχε η υπόνοια ότι το καουτσούκ χρησιμοποιούνταν από το φυτό σαν αποθησαυριστική ουσία όπως πχ το άμυλο, η οποία στην συνέχεια επαναχρησιμοποιούνταν από το φυτό, οι έρευνες που έγιναν στον τομέα αυτό έδειξαν ότι αυτό δεν αληθεύει, επειδή το καουτσούκ δεν περιέχει καθόλου υδατάνθρακες, οι οποίοι θα του έδιναν την δυνατότητα να χρησιμοποιηθεί από το γκουαγιούλ σαν πηγή ενέργειας.
Β) Οι ρητίνες
Το γκουαγιούλ πέραν του καουτσούκ περιέχει επίσης και ρητίνες σε ένα ποσοστό που φθάνει το 3-5% της ξηράς της ουσίας. Οι ρητίνες που περιέχει είναι τα τερπένια, τα σεσκυτερπένια, διτερπένια, γλυκερίδια.
Γ) Η εξαγωγή του καουτσούκ
Το καουτσούκ είναι κατανεμημένο σε ολόκληρο το φυτό, εκτός των φύλλων. Για να πάρουμε το καουτσούκ πρέπει να γίνει ψιλοτεμαχιαμός του φυτού. Το ακατέργαστο καουτσούκ, είναι αναμεμιγμένο με ρητίνες που πρέπει να απομακρύνουμε στην συνέχεια. Η εταιρεία CIQA εφαρμόζει τη κάτωθι διαδικασία εξαγωγής καουτσούκ:
- Κροκίδωση του χυμού (latex) με θέρμανση του φυτού σε ζεστό νερό για 10 λεπτά στους 75ο C.
- Κονιορτοποίηση των βλαστών με ειδικούς κονιορτοποιητές με σφυριά και πλέγματα πολύ μικρής διαμέτρου
- Διαχωρισμός του καουτσούκ από τα υπολείμματα του ξύλου με την βοήθεια νατρίου
- Απομάκρυνση της ρητίνης από το καουτσούκ με την χρησιμοποίηση της ακετόνης, που είναι υλικό ανακυκλώσιμο
- Καθαρισμός του καουτσούκ με μία διάλυση εξανίου και συμπύκνωση του καουτσούκ με προσθήκη νερού.
- Στέγνωμα του καουτσούκ σε στεγνωτήριο τούνελ και συσκευασία σε μπάλες των 33 κιλών,
Η μέθοδος αυτή απαιτεί μεγάλες ποσότητες νερού και γι αυτό γίνονται νέες έρευνες ώστε να μειωθεί η ποσότητα του νερού στην διαδικασία εξαγωγής του καουτσούκ.
Υποπροιόντα του γκουαγιούλ
Τα υποπροιόντα του γκουαγιούλ αποτελούν επίσης ένα σημαντικό έσοδο για την καλλιέργεια του γκουαγιούλ. Από τα φύλλα του εξάγεται ένα είδος πολύ σκληρού φυτικού κεριού του οποίου η ποιότητα είναι παρόμοια με εκείνη του «carnauba» που προέρχεται από το φυτό Copernicia prunifera που φύεται στην Βραζιλία.
Τα υπολείμματα της φυτικής μάζας μετά την εξαγωγή του καουτσούκ χρησιμοποιούνται επίσης για παραγωγή χαρτιού,
Οι σπόροι του που είναι ελαιούχοι μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην διατροφή των ζώων.
Οι ρητίνες χρησιμοποιούνται σαν διαλυτικά, σε χρώματα και βερνίκια, κλπ. Υπολογίζεται ότι σε ένα τόνο καουτσούκ που παράγεται από το γκουαγιούλ παράγονται επίσης 250 κιλά ρητίνες.
Το γκουαγιούλ σαν φυτό για παραγωγή βιοκαυσίμων
Τα τελευταία χρόνια ερευνητές του Ερευνητικού Κέντρου ARS του Αλμπανυ της Καλιφόρνιας, ανακάλυψαν μία μέθοδο που χρησιμοποιεί το γκουαγιούλ σαν βιοκαύσιμο. Η μέθοδος χρησιμοποιεί τα υπολείμματα του φυτού μετά την εξαγωγή του καουτσούκ, επειδή τα τοιχώματα των κυττάρων του έχουν μεγάλες ποσότητες κυτταρίνης.
Σύμφωνα με αυτές τις έρευνες, η παραγόμενη ενέργεια είναι ισοδύναμη με εκείνη του άνθρακα, δηλαδή είναι της τάξεως των 20.000 KJ/kg ξηρής μάζας.
Οι τιμές πωλήσεως
Δεν μπορούμε να πούμε πολλά όσον αφορά τις τιμές πωλήσεως του καουτσούκ από το γκουαγιούλ επειδή ακόμη είναι μία νέα καλλιέργεια. Οι τιμές του καουτσούκ της Hevea είναι της τάξεως των 3,5 -4€ το κιλό και ευρίσκονται γενικά σε άνοδο.
Από Symagro.com
